لحظه با تو بودن...
من لبريزم از لحظات ناب يک حادثه.
صدای باد زمستانی باز در دلم طنين می افکند.
تنها در خلوت زمستانی خود نشسته ام...
فکرم را دور ميکنم از تمامی هياهوی نکبت بار زندگی...از غم...از هر چه بدیست...
می خواهم به لحظات خوشی فکر کنم. به لحظه های ناب عشق...
به صدای عاشقانه ی پرندگان گوش کنم. روحم را رها می کنم...پرواز می دهم به باغ پرگل خيال...
پيراهن حرير گلدار بر تن با موهايی پريشان شده در باد.
شاخه گلی در دست...انگار به انتظار مانده ام...
نفس می کشم..چقدر سبک شدم..
همرا با پريهای خيال عشق ميورزم..قدم می زنم...
بوی خوش عشق به مشامم می رسد.هوا عطر آگين از توست ...
مست ميشوم...می بارم از شوق. در دل ميتپم...تو می آيی...
با مردانگيت که بار هر چه غم است از بين می برد.
با قامتت که تکيه گاه را در خود نشان ميدهد.با نگاه مهر بانت که تمامی دلتنگيهايم را نوازش می کند...
با نوازش دستهايت که عشق را بر تنم زمزمه می کند....
و آغوشت که انتهای هر چه خوبی ومهر بانيست.
و آمدنت که پايان می دهد انتظار شيرينم را ..
و نبض پر اضطرابم که برای عشق تو با شادی می زند...
نم نم باران عشق سرازير ميشود.
چهرهامان خيس از عشق
خيس از مهر ... در نگاه هم رشد ميکنند....
کلبه عشق َکمی آنطرف تر انتظارمان را ميکشد...
پا به پای تو به سوی کلبه می آيم.
آرامش....
عشق......
من و تو....
اين مطلب براي همه اونهايي كه تو زندگيشون عشق واقعي دارن .... خوشا به سعادتشون ....
نه براي من كه هنوز يه زندوني... هستم .
نظرات شما عزیزان:
نوشته شده در سه شنبه 24 خرداد 1390برچسب:
,
ساعت
16:26 توسط رها
| |
تبادل
لینک هوشمند